[os] Feeling [Peck x Tom]

NOTE : นิยายชายxชายเรื่องนี้ เกิดจากการจินตนาการของผู้เขียนล้วนๆ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์จริง เพียงแต่นำอิเมจใบหน้าของเป๊กและทอมมาใช้แทนเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตัวศิลปินแต่อย่างใด โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

ค่ำคืนในช่วงสิ้นเดือนชั่งน่าสุขสันต์ แสงไฟจากหลอดนีออนแผ่วๆบวกกับอุณหภูมิเริ่มลดลงเล็กน้อยจากตอนกลางวันที่ร้อนระอุในช่วงหน้าร้อน

ร่างโปร่งที่กำลังนั่งดริ้งอย่างชิวๆ ในบาร์ร้านหนึ่งที่เขามาประจำช่วงสิ้นเดือน

มุมโปรดที่เจ้าตัวนั่งชมวิวทิวทัศน์ริมทะเล สายลม แสงจันทร์และขวดเบียร์ที่วางเรียงรายบนโต๊ะ ภาพเดิมๆที่หลายๆคนคุ้นเคยในตัวเขา

‘วันนี้ก็มาอีกแล้ว แต่ก็เหมือนเดิม’

‘แต่ก็ไม่เคยเบื่อที่จะมา’

“ไอเป๊ก......ไอเป๊ก!!!!”

“ห้ะ! ไรวะ”

“เป็นไรป่าววะ”

“ห้ะ ใคร กูหรอ”

“เออ มึงนั่นแหละ คิดว่าถ่ายเอ็มวีอยู่รึไง เหมอขนาดนี้”

“เออๆ ชั่งกูเหอะน่า”

“หรอครับบ แล้วสาวเมื่อวันก่อนล่ะวะ ไม่ชวนมาหรอ”

“สาวอะไร ไม่มี”

“อย่ามาโกหกเพื่อน”

“ถ้ากูจะคุยกับสาวนะ ป่านี้กูพามาเปิดตัวและ”

“ก็นึกว่ากั๊กไว้ อะไรเงี้ย”

“นี่ป็อบถ้ามึงจะพูดแบบนี้อะนะ ไปเอาเบียร์มาเลย ถามอะไร”

“เออๆ อย่าให้รู้นะมึง รอแปป”

ร่างโปร่งรู้ตัวเองดีว่า เรื่องอะไรเป็นเรื่องจริงกับเรื่องโกหก  เขาไม่มีทางจะใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยแน่นอน ความรักเป็นส่วนหนึ่งที่เขาจะไม่ล้อเล่นกับมันเด็ดขาด จนถึงตอนี้ก็มีแต่คำซุบซิบนินทาต่างๆมากมายเข้ามา แต่เขาเลือกที่จะไม่สนมัน เราะเขารู้ตัวเขาดีที่สุด

เป็นเพื่อนเธอไปดูหนัง อยู่ด้วยกันตอนเธอเหงา ฟังทุกเรื่องราวที่เธอระบาย ยาวจนเช้าฉันก็ยังยินดี แม้ไม่ใช่คนพิเศษ ไม่ได้สำคัญสำหรับเธอ

‘หื้อ?’

เพลงจากวงดนตรีที่กำลังเล่นสามารถดึงความสนใจของชายคนนี้ได้ ทำให้เป๊กเลือกที่จะเดินไปตรงเสตจวงดนตรี

แค่ยืนอยู่จากที่ไกลๆก็สามารถเห็นชายผู้เป็นนักร้องนำของวงได้อย่างง่ายดาย ร่างโปร่งยืนมองชายหนุ่มร้องเพลงเหมือนถูกต้องมนต์

เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว แม้ว่าเธอไม่เคยเป็นอะไรกับฉันเลย ก็ฉันคงไม่มีสิทธิ์จะคิดอะไรไปมากกว่านี้ ได้อยู่ตรงนี้ก็ดีแค่ไหน จะหวังอะไรให้มากมาย

เนื้อเสียงของนักร้องที่สามารถสื่อถึงอารมณ์เพลงได้อย่างน่าอัศจรรย์

ร่างโปร่งยืนดูการแสดงของวงดนตรีจนจบ ไม่มีวิไหนที่เขาอยากจะเดินออกมาจากตรงนั้นเลยสักนิด

“เห้ยยย เป๊กมายืนอะไรตรงนี้วะไปนั่งดิ”

เพื่อนสนิทที่ได้ชื่อว่าป็อบเดินมาตามร่างโปร่งโดยที่เห็นว่าไม่ได้นั่งรออยู่ที่โต๊ะ

“อ่อ วงroom39ใช่ป่ะ มีรุ่นน้องฝีมือดีอยู่ในวงการค่อยมีความสุขหน่อย”

“วันนี้จ้างมาหรอ”

“เออดิ ไม่ให้จ้างแล้วจะให้ทำไงข่มขู่หรอ เจ้าของร้านชอบวงนี้มาก ถ้าไม่ติดว่าเขามีงานแทบทุกวันนะจ้างมาเล่นประจำและ”

วงดนตรีที่ได้ชื่อว่ามีคุณภาพ เป๊กเองก็รู้เพราะวงนี้สามารถทำยอดขายได้สูงเลยที่เดียว เพลงก็ดี คุณภาพนักร้องก็ดี นั่นทำให้ขาสนใจเป็นพิเศษเลยทีเดียว

‘โดยเฉพาะทอม’

หลังจากเป๊กได้กลับมานั่งที่โต๊ะ ถึงจะมีเบียร์รสเลิศให้ลิ้มลอง เป๊กก็เลิกที่จะสนใจนักร้องที่ชื่อทอมไม่ได้

‘คนอะไร น่ารักชิปหาย’

“โว้ยยยย ป๊อบเบียร์หมดแล้ว”

“ไปเอาเองกูไม่ไหวแล้ววววว”

“สภาพมึงดูไม่ได้เลยว่ะ”

“ก็มึงมัวแต่มองอย่างอื่น ไม่ดื่ม กูก็ดื่มดิวะ”

“เออๆอยู่นี่ไป เดี๋ยวกูมา”

ร่างโปร่งเดินออกมาจากโต๊ะหลังจากที่เพื่อนสนิทหมดสภาพ เดินเคลื่อนเรือนร่างไปหาบาร์เทนเดอร์

ถึงเป๊กจะยกแก้วดื่มไปมากเพียงใดแต่เขาก็ยังสามารถเลิกคิดถึงคนๆหนึ่งได้

‘โถ่วเว้ย’

ความรู้สึกหงุดหงิดเล็กๆเข้ามาในหัวร่างโปร่งจนเจ้าตัวต้องลุกขึ้นเดินไปยังริมชายหาด เสียงผู้คนในบาร์กับเสียงคลื่นทะเลที่ตีกันอยู่ถึงมันจะฟังดูแปลก แต่เขาแลชอบมันสะอย่างงั้น

‘ก็ดีนี่หว่า’

ร่างโปร่งเอาแต่เดินริมหาดไปเรื่อยๆ คิดถึงช่วงเวลาที่ผ่านๆมา ใช่ เขาจะจริงจังและไม่มีวันทำมันพังอีก

‘หื้อ?’

ในขณะที่ร่างโปร่งเดินไปเรื่อยริมหาดนั้น เขาก็เห็นชายหนุ่มร่างหนึ่ง กำลังยืนอยู่ริมหาดที่ถัดห่างจากเขาไปไม่กี่เมตร

ร่างเล็กที่เอาแต่ยืมมองไปยังทะเลแสนกว้างโดยไม่ทันสังเกตว่ากำลังมีคนใกล้เข้ามาหาตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ

“สวยใช่มั้ยครับ”

“ฮ....ฮะ ครับ?”

พอรู้อีกที เขาก็มาอยู่ข้างๆร่างเล็กแล้ว

ร่างเล็กตกใจเล็กน้อยจากที่ตกอยู่ในภวังค์ของทะเล จนกระทั่งมีคนดึงเขาออกจากอาการเหมอลอย

ร่างเล็กมองหน้าร่างโปร่งอย่างงงงวย แต่ร่างโปร่งก็เอาแต่มองหน้าร่างเล็กอย่างไม่ละสายตา

“อ่อ สวัสดีครับ คุณเป๊ก มาที่นี่ด้วยหรอครับ”

“พูดซะทางการเลย พูดแบบกันเองก็ได้ ร้านนี้เป็นร้านโปรดของผมน่ะครับ ผมชอบหนีมาเที่ยวช่วงสิ้นเดือนบ่อยๆ”

“งั้นหรอครับ”

“คุณก็มาดูทะเลหรอครับ มาที่นี่บ่อยเพราะชอบทะเลหรอครับ”

สิ้นคำถามจากร่างเล็ก ทำให้เขาเผลอยกยิ้มขึ้นมาอย่างอัตโนมัติ

“หึหึ”

“ครับ?? คุณขำอะไรหรอครับ”

“ป่าวหรอก ไม่มีอะไร”

‘น่ารัก’

“ใช่ผมชอบทะเล ผมแค่เดินเล่น แก้เซ็งเฉยๆ แล้วทอมล่ะ”

“หรอครับ ผมก็มาดูทะเลให้สบายใจน่ะครับ”

“ทำไมล่ะ ช่วงนี้เคลียดหรอ”

“ก็ใช่น่ะครับ”

“หรอ เหนื่อยเลยเนอะ เราน่าจะพักสักหน่อยนะ แถมมาตอนกลางคืนแบบนี้ ทำไมไม่ไปพักผ่อน”

“เอ่อ ผมสบายดีครับ พี่ไม่ต้องแคร์ผมขนาดนั้นหรอกครับ ผมโอเค”

“งั้นหรอ”

ร่างเล็กที่พยามยามปัดคำพูดสังเกตเห็นถึงสีหน้าของอีกคนที่กำลังตาตกลงอย่างเห็นได้ชัด

ร่างโปร่งที่เป็นหวงร่างเล็กตลอดเวลา ไม่ใช่แค่วันนี้ แต่ทุกครั้งที่ทอมมีงานเขาก็จะพยายามให้คนตามไปซัพพอร์ตตลอดเกือบทุกงาน

‘จะไม่ให้แคร์ได้ไง’

“เมื่อกี้ร้องเพลงดีนิ”

“หรอครับ ผมไม่คิดเลยว่าพี่อยู่”

“เสียงทอมทำให้พี่เดินมาดูเลยนะ”

ร่างเล็กได้ยินแบบนั้นก็ได้แต่ยืนนิ่ง โดยที่เจ้าด้วยไม่รู้ว่าหน้าและใบหูของตนแดงอยู่

ร่างโปร่งเห็นอย่างนั้นจึงคิดอยากจะแกล้งคนตัวเล็กขึ้นมา เขาโน้มหน้าเข้าไปใกระซิบใกล้ข้างๆหูของร่างเล็ก

“มองไปไหนน่ะ”

“อ.....อะ ป่าวครับ ด...ดาวสวยดีนะครับ แสงจันทร์ก็กำลังดีเลย พ...พี่ก็คิดแบบนั้นใช่ไหมครับ”

“เป็นอะไร พูดติดๆขัดเชียว”

ท่าทีลุกลี้ลุกลนกับคำพูดที่ออกมาติดๆขัดๆ มันชั่งดูน่าแกล้งหนักกว่าเดิมเสียอีก ทำให้ร่างโปร่งเปือนยิ้มบางๆตอนที่มองไปยังชายร่างเล็ก

‘บ้าเอ้ย แกล้งเราหรอ’

เพราะเป๊ก ทำให้ทอมพองแก้มนอยขึ้นมาโดยที่ไม่รู้ตัว ทั้งเขิน ทั้งอาย แต่คนร่างโปร่งก็เอาแต่ยิ้มหัวเราะเจ้าตัวอยู่อย่างนั้น  

“อ..อ่อ ....ขอบคุณนะครับที่อยู่ดู”

“ถ้าเป็นทอมพี่ให้ได้เสมอ”

‘เขาพูดแบบนี้อีกแล้ว’

คำพูดของชายที่ยืนข้างๆตัวเอง ทำให้ทอมเกินความสบสับขึ้นมาในใจ ถึงแบบนั้นยังไงทอมก็ไม่สามารถตอบรับคำพูดของเป๊กได้

“คือพี่เป๊ก.....ทอม....”

สีหน้าและน้ำเสียงเพียงไม่กี่คำของร่างเล็กทำให้เป๊กรับรู้เลยว่า ทอมกำลังรู้สึกยังไง แต่ร่างโร่งก็ไม่อยากให้คนข้างกายทำสีหน้าลำบากใจ

“ทอมรู้มั้ยครับถ้าผ่านเที่ยงคืนไปจะเกิดอะไรขึ้น”

“เกิดอะไรขึ้นหรอครับ”

ด้วยความสนใจร่างเล็กก็เผลอหันตัวไปทางร่างโปร่งอย่างอยากรู้

ร่างโปร่งเห็นอย่างนั้นเลยเผลอยกยิ้มให้กับใบหน้าของร่างเล็ก

‘มันช่างดูน่ารักไปซะหมด’

“เราก็จะเป็นคนใหม่ไงครับ”

ทันทีที่ร่างเล็กได้ยิ่งอย่างนั้นทำให้เกิดความสงสัยขึ้นมา ความสงสัยทำให้ร่างเล็กทำหน้างง คิ้วขมวดเล็กน้อย แต่รู้มั้ยที่เขาแบบนั้นมันทำให้ร่างโปร่งอยากจะขย่ำเขาไปทั้งตัว

“ผมเชื่อว่า คนเราจะเป็นคนให้ขึ้นในทุกๆวัน แต่มีอย่างหนึ่งที่จะไม่เปลี่ยนแปลง”

ในทันทีที่ร่างโปร่งพูดจบ ก็โน้มตัวลงไปประทับรอยจูบอย่างแผ่วเบาที่ริมฝีปากของร่างเล็ก

ร่างเล็กได้แต่ตกใจการกระทำของชายตรงหน้า แต่ไม่สามารถขัดขืนหรือปฏิเสธรอยจูบนี้ไปได้

ถึงจะแผ่วเบา แต่อบอุ่น…..

“ความรู้สึกไงครับ”

คำพูดคำหนึ่งที่ชายตรงหน้าเอ่ยออกมาหลังจากผละปากที่มอบรอยจุมพิตให้กับชายร่างเล็ก

“จองแล้วนะ”

ร่างโปร่งใช้นิ้วชี้แตะไปยังริมฝีปากอิ่มของคนตรงหน้า

ทอมได้แต่มองชายผู้ที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเขา สายตาที่กำลังสบสันของทอมทำให้เป๊กเลือกที่จะดึงร่างเล็กเข้ามาในอ้อมกอดของตน ไม่มีแม้แต่คำพูดของทั้งสองคน ทอมที่กำลังแนบอยู่กับอกของเป๊กทำให้ทอมสามารถได้ยินเสียงเต้นของหัวใจของร่างโปร่งได้อย่างง่ายดาย

‘ความรู้สึกของเขา’

ชายหนุ่มที่ไม่สนว่าใครจะเห็นหรือไม่

ชายหนุ่มที่ซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตน

อ้อมกอดที่มีมอบให้คนที่เขาเฝ้ามองมาตลอด จนวันนี้

เขาได้สื่อมันออกไป

‘ผมทราบแล้วครับ พี่เป๊ก’

“ไอบ้า......”

สิ้นคำของร่างเล็ก ทำให้ร่างโปร่งอยากจะกอดเขาอยู่อย่างนั้นเท่าที่เขาจะทำได้

‘คนบ้าอะไร โครตน่ารักเลย’

ในหัวของเป๊กมีแต่คำว่าน่ารักสำหรับทอม และเขายอมมอบความรักให้ทอมได้เสมอ

ถึงทอมจะไม่คิดแบบนั้นก็ตาม ขอแค่นี้ก็พอแล้ว

 “บ้าแล้วรักไหมอ่ะ”

“ไม่ต้องมาพูดเลยครับ”

“อาราย เขินหรอ”

“ไม่ได้เขินสักหน่อย!!”

“ไม่เขินยังไง หน้าแดงหมดแล้วเนี่ย”

“บ..บ้าาาาา ไม่ได้เขินสักหน่อย”

…..

“ว่าแต่พี่ดื่มไปเท่าไหร่แล้วเนี่ย”

“ถ้าจำไม่ผิดน่าจะหกขวด”

// สวัสดีผู้อ่านทุกท่านค่าาาา ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ

ว่าแต่เราแต่งฟิคนี้ขึ้นมาเพื่ออะไรรู้ไหมค่ะ

“แก้บนค่ะ”

....

ใช่ค่ะ เราบนไว้ในวันเปิดหน้ากากแชมป์ ถ้าจิงโจ้กับน้องทุมีโมเม้นเราจะแต่งฟิค 555555555

ตามนั้น ไงล่ะโดนเลย

ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่เขามาอ่านกันนะคะ บอกเลยว่ากากมากกก แต่งกากสุดๆ แก้ฟิคนานมากจนกว่าจะได้ตามที่พอใจ นี่คือเหตุผลว่าทำไมเรามาลงแก้บนช้าค่ะ ฮืออออออ

ก็เก๊าสายเสพมากกว่าง่ะ .ปาดน้ำตา

นั่นแหละค่ะก็เลยออกมาเป็นฟิคกากๆโดยคนกากๆอย่างเรานั่นเอง

ใจจริงก็อย่างแต่งแนวดาร์กๆ เฮียแบบโหดๆ แต่เกรงใจเมจทั้งเฮียแล้วก็พี่ทอมเหลือเกินน ไม่กล้าแต่ง รู้สึกผิดต่อพี่เขาแล้วก็เมียพี่ทอมด้วย // ควรจะรู้สึกตั้งแต่มึงมาลงเรือแล้วมั้ย55555

เอาเป็นว่ายังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่เข้ามาอ่านกัน อันที่จริงก็กะจะแต่งไปเรื่อยๆแหละตามความอยาก เราจะสนองนี้ดตามอารมณ์555555

พูดคุยกันได้ค่ะ ตามนี้เลย @_saturnnxx

ส่วนแท็กของเป็นตามแท็กนี้นะคะ #ฟิคบายเทิร์น ก็คือฟิคโดยเรานั่นเอง มาพูดคุยในแท็กได้ค่ะ